بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

          این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش    ز   قند   است 

                  بر گو   سخنی  تا  که  ببینم  لب  زیبات 

                                                زیبا  دهنم   از لب  تو  من شده ام  مات 

                                    تا   یار  دگر         بهار دل   باشید                منصور