بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

          این   واژه ی   زیبای    سخن      بیش  ز   قند   است 

                     که  گفته  صورتت روی   بشر  شد ؟ 

                                                          که  هر که  دیده از خود  بیخبر شد 

                     تو  را   ای  لاله  رو    آن دم   بدیدم 

                                                         چه خون  در  دیده  و  اندر جگر  شد 

                         هفت  بیت  گردید     تا  بار دگر                 شاد باشید              منصور