بیتی از یک غزل از دل برخاسته

          این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش     ز    قند   است 

                تاب  آن  زلف  تو   بیتاب  نمودست    مرا 

                                                       هم غم هجر  تو  بیخواب  نمودست   مرا 

                                 تا     دگر   بار              شاد   باشید              منصور