بیتی دگر از بداهه ی پست ما قبل که این غزل هشت بیت گردید

          این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز    قند    است 

               گفتم : غم  دلم  را   من  در  کجا  گذارم ؟ 

                                                       گفتا : که جا  نداری  ؟  اندر  جریده ی  من  

                بیتی  بود  از  بداهه ی  پست  قبل  که  هشت  بیت  گردید           خدا نگهدار      منصور