غزلی در جواب امیر نظام گروسی

         این   واژه ی    زیبای    سخن      بیش    ز    قند   است 

                                         غزلی  در  جواب  امیر نظام گروسی    که  سرود 

                                       اگر  آن  کرد  گروسی  به دست  آرد  دل  ما را  .... 

            من  از یارم  نمی خواهم   بجز  آن چشم  زیبا را 

                                                    به عالم هم نمی بخشم  دو چشم و  قد رعنا را 

            مرا   روزی  نظر  بودی    بر  آن   روی   دلارایش 

                                                 که یوسف  کس ندید اینسان ز چاه ار شد هویدا را 

            و گر در  وهم من  گنجد  لب  شیرین  گلفامش 

                                                      مگر   در  وصف   می آید  جمال   آن   دلارا  را 

            شبان  بی روی مه رویش نگه بر آسمان  دارم 

                                                      گهی  ماهم  نظر  باشد  دمی  هم بر  ثریا  را 

            و گر زهرم  خوراند  او  چنان شوقم بخوردن  را 

                                                      که  گویی دستش آورده به نزدم لوز و حلوا  را 

            مرو  با  کرد  گروسی  بیا  منصور و دل  بر  کن 

                                                     که بس رفتند و او برده چه جانهایی به یغما  را 

                  این   غزل  دوازده  بیت  است                 تا  دگر  روز  خدا  نگهدار                منصور