بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

          این  واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند  است 

                              حال  که  صحبت  از  شکستن  شد  دو بیت   دگر  با  شکستن 

            چه  بشکن  بشکنی  داری  تو   ای  یار 

                                                        خــــدا  را  بشکنـــت  یکـــدم   نگهـــدار  

           شکستی   شیشه ی   دل   ای  نگارا 

                                                       مــزن  مشکن  که  گشتم  زار و   بیمــار 

                                تا   دگر  بشکن   خدا  نگهدار                    منصور