ابیاتی از غزل ( از خود بیگانه )

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز    قند   است 

                سالها در  طلبت  جنـــگ  و  جــدل  با  دل  شد 

                                                حیف  از ین   عمر  که دل  بر  گذرش غافل  شد 

               رنج  دل  میکشم  و  میکشی  ای گل  تو   مرا 

                                                  آخر الامر    عجب     کار  دلم     مشکل   شد  

               هر  چه   منصور   تمنای  تو   کردی   به  وصال 

                                                وین عجب دوست  و را دشمن و  هم  قاتل  شد 

                              این  غزل  هشت  بیت است      تا  دگر بار   خدا  نگهدار            منصور