تک بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

             این  واژه ی   زیبای   سخن  بیش   ز  قند  است  

               خفته در  موی  تو  بوئیست  که  دل   می داند 

                                                  کشته  صد داری و دل هم چه خجل  می ماند 

                                                 دل  زیبا  پسندتان   شاد  بادا      منصور