ابیاتی از سروده ی مهر ایران ( وطن )

             این  واژه ی  زیبای   سخن    بیش  ز   قند  است 

                               منصور    بگو  ز  مهر    عشاق 

                               آنجا که  نموده  عشق  اطراق  

                 بر   صبــــــــح  بلـــند    روشنایی 

                                                               بر سینه ی هر شب  رهـــــــایی 

                 بر چرخه ی چرخ عشق و مستی 

                                                               سر فصل  کتاب  مهر  و  هستی 

                 بر تارک    حبــــــــــه های  انگور 

                                                                بر دامن  مردمـــان  مشــــــــهور 

                 بنوشته  همی  به خــامه ی  زر  

                                                                کز  مــــهر  وطــــن  نبــوده  برتر  

                      دل  زیبا   پسند  شما   مـــــــدام  بهــــــــــاری  بادا          منصور