یک رباعی از منصور

           این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است 

                ای  آن که     تو  ساتر     گنه  کارانی 

                                                       هم  غافر و هم  رحیم و هم رحمانی 

               ما را  نبود   بجز  درت    چشم  امید 

                                                        یارب   برسان     ز  رحمتت   بارانی 

               تا دگر  دیدار  خدا  نگهدار   منصور