بیتی زیبا و فی البداهه

          این  واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز  قند  است 

                 با  بیتی  زیبا  و  فی البداهه که امیدست غزلی  دلنشین گردد

                    بازم   امشب  یاد  یار  آمد  کنار 

                                                               یادم  آمد   آن  بهار و   گل عذار  

                    انگار که  این  غزل  میخواهد تبدیل به  یاد اوری خاطره ای گردد 

                    و آن لب  شیرین و  روی پر ز شور 

                                                           بر لب  جوی   و   بزیر      آن  چنار  

                 بقیه  انهم  که  سرایش  گردید  برایتان  ابیاتی  را  خواهم نگاشت 

                 همانگونه که عرض کردم غزلی  زیبا و طولانی  شد و ابیاتی دیگر 

                   شربت   لعلش  چنان  بیداد  کرد 

                                                              بیخود  از خود گشتم  و  یاد بهار 

                  ماه زیبا  گه گهی سر می کشید 

                                                               ماه  من   زیباتر   از او   در  کنار  

                  ماه من بنشست و   ماه  آسمان 

                                                             هی  سرک  اندر پس  برگ  چنار 

                 گفتمش  ماهی که من  دارم کنار 

                                                             هم زمستان دل   رباید   هم بهار 

                  هم بشب زیبا و هم روزش جمیل 

                                                               گر تو  زیبائی   به روزت    رخ بیار

                  هم به او گفتم که امشب تا سحر 

                                                                من به  نجوا  در کنارش  ماندگار  

                                                        و بیت  آخر آن 

                  هر که چون  منصور شد  بر درد دل 

                                                              پای دل   در گل رود   و ز  او  خجل

                                  و  حال که  غزلی  شد نامش ( یاد یار و بهار ) 

                             شما می توانید غزلهای زیباتر منصور را در بلاگفا بخوانید

                       تا  دگر  دیدار  خدا  نگهدار     منصور